ادخل وقول رأيك عشان يهمنى اسمعه

الموضوع اللى عاوز اتكلم فيه دلوقتى هو عباره عن مشكله بتواجه ناس كتير

جت منين وايه اللى طورها هنعرف بس الاول انا عاوز اقول حاجه


مفيش حد فى الدنيا دى حياته كلها نعيم بمعنى


لا نعيم دائم ولا شقاء مستمر


يعنى الدنيا فيها كده وفيها كده



واى انسان فيها بيتعرض لمشاكل اكيد ومن اول مشكله تقابله يبقى شايل هم الدنيا


كلها على دماغه ولما يفكر ييجى يحل المشكله دى يعمل ايه بقى



يلجأ لكلام عمره ماكان حل فى اى مشكله بمعنى ان ممكن عقله يصور له ان ممكن لما يشرب


مثلا مخدرات يفتكر كده انه ممكن ينسى باللى بيعمله ده !!!!!!! وده عمره ماكان حل



نسيبنا من موضوع المخدرات مع انها حاجه غريبه اوى وشغلانى


تلاقى الواحد دايما وحتما اختياراته الغلط توصله انه يكلم واحده ويحبها وفى


لما يتنفذ المقوله اللى بتقول ( ما بنى على باااطل فهو باااطل ) تبدأ تسيبه بما انه


محسبهاش مظبوط وينجرح طيب ليه ليه الفكر دايما بيعطل ليه عمرنا ماحكمنا عقلنا



ده ربنا عرفوه بالعقل ( لكن لا الاحاسيس والمشاعر اللى بيتحكم القلب فيها )


لما اى حد يقع تحت تاثيرها الحاجات دى كفيله تخليه ميفكرش غير فى اللى هو عاوز يعمله


بس هو لازم يحس انه كان غلط علشان لو محسش مش هيتعلم ( من لا يتألم لا يتعلم )